Сярэдзіна снежня.
У стужцы - адзін за адным допісы пра Марс і марсіян, перадкалядны настрой і лісты да Дзеда Мароза.
У нас - антыбіётыкі, рамонкавая гарбата, шакаладныя таблеткі і кніжкі Хокінга. Кірунскі злёг з ангінай. І мне падаецца, што паскакаць у класе пад іх хітовыя опагангамстайл і эносу напярэдадні НГ таксама не атрымаецца ( Read more... )

А ведаеце, за што я яшчэ люблю сваю выкладчыцкую працу?
Апрача студэнтаў, студэнты - гэта асноўнае (і іх, вядома ж, з сённяшнім! і колішніх, і цяперашніх, хоць ні тыя ні іншыя гэтага не прачытаюць)За тое, што яна навучыла мяне трымаць твар. Усміхацца, нягледзячы на ўсе "на". Выпраменьваць святло, нават калі ўнутры цёмна. Таму што нельга ж - зайсці ( Read more... )

Ала Сяргееўна, я не ведаю, як па-беларуску "данетка ( Read more... )

Кожнаму, думаецца, знаёмае вось гэта адчуванне - калі час, свет і нават зямля на імгненне спыняюцца, калі ўсё, што адбываецца навокал, не мае ніякага значэння - ты нічога проста не заўважаеш, калі ў табе шырыцца нешта такое пакуль няўцямнае, паступова расце, пачынае займаць усяго цябе і потым выбухае, разлятаецца іскрамі - і разліваецца цеплынёй і ( Read more... )

Написал бы много чего.
Об этом бы говорили,
Кто-то даже бы и прочитал.
Но лень.
История мировой культуры.
Вне опасности.
(с) Илья УклоновТак і жыву :). А то вы пытаецеся, куды я знікла ( Read more... )

Гэта вельмі здорава, неймаверна здорава - адчуваць задавальненне ад таго, то ты робіш! А калі гэтае "тое" - твая праца, то і адчуванні памнажаюцца ўдвая ( Read more... )